کد مطلب:38698
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:20
چرا همانند عزايي كه براي مردگان خود مي گيريم، براي پيامبران و امامان(ع) عزاداري بر قرار نمي كنيم؟
عزاداري براي پيامبر و خاندان او به مراتب بيشتر از آن است كه براي مردگان خود انجام مي دهيم.
عزاداري براي اهل بيت(ع) موجب شده است برخي ما را به مرده گرايي متهم نمايند. عزاداري مردم در ايام سال و به ويژه ماه هاي محرم و صفر شاهد بر اين مدعا است، در حالي كه براي رفتگان شايد عزاداري و مراسم بيش از يك سال طول نكشد. در جمهوري اسلامي ايران روز رحلت پيامبر(ص) تعطيل عمومي بوده و مردم ايران در سوگ پيامبر اشك مي ريزند. عزاداري به گونه اي است كه گويا پيامبر عظيم الشأن اسلام تازه از دنيا رفته است. مردم ايران در خانه هاي خويش براي حضرت زهرا(س) مراسم عزاداري و روضه برگزار نموده و در ايام فاطميه در سوگ بانوي اسلام خون گريه مي كنند. عزاداري مردم ايران براي اميرمؤمنان در شب هاي قدر به گونه اي است كه گويا آن اولين مظلوم عالم تازه در مسجد كوفه ضربت خورده است.
عزاداري مردم ايران در ايام محرم و صفر مثال زدني است. عزاداري به گونه اي انجام مي گيرد كه مردم جهان را تحت تأثير قرار داده است؛ حتي در عزاداري هايي كه براي مردگان خويش انجام مي دهيم، در آن مراسم نيز براي ائمه(ع) و فاطمه زهرا(س) روضه مي خوانيم، عزاداري مردم ايران نشان عشق و ارادت نسبت به اهل بيت پيامبر(ص) است. به عقيدة برخي تاريخ نگاران هيچ ملّتي به اندازه ملّت ايران ارادت نسبت به خاندان پيامبرندارد. تاريخ ادبيات فارسي نيز شاهد بر مدعا است.
1
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.